تاثیر اریتروپویتین بر آنمی ناشی از لوسمی لنفوبلاستیک حاد (all) در کودکان 1-15سال

مقدمه: آنمی در کودکان مبتلا به سرطان یک عارضه شایع می باشد که علل مختلفی دارد. یکی از رویکردهای درمانی استفاده از اریتروپویتین نوترکیب انسانی می باشد که می تواند به دنبال رفع آنمی باعث کاهش نیاز به دریافت خون و کاهش عوارض ناشی از آن شود، بنابراین این مطالعه با هدف بررسی تاثیر اریتروپویتین بر آنمی ناشی از لوسمی لنفوبلاستیک حاد (all) در کودکان انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع تحلیلی و به روش کارآزمایی بالینی (rct) می باشد که برروی 60 کودک مبتلا به all از فروردین 93 الی شهریور 93 انجام شده است. نمونه های مورد بررسی بصورت تصادفی به دو گروه شاهد (30 نفر) و گروه آزمایش (30نفر) تقسیم شدند. به گروه آزمایش u/kg150 اریتروپویتین (eprex) بصورت زیر جلدی و یک روز در میان به مدت 4 هفته داده شد. در نهایت داده ها با استفاده از آزمون های chi-square و t-test در محیط نرم افزار spss ver.18 آنالیز شدند. یافته ها: میانگین سنی در گروه تحت درمان با اریتروپویتین 23/3 ± 46/6 سال و در گروه شاهد 27/3 ± 73/6 سال بود. در مطالعه حاضر، ارتباط معناداری بین میانگین هموگلوبین در شروع مطالعه و میانگین هموگلوبین در خاتمه مطالعه (4 هفته بعد) مشاهده شد (p.value<0.00). در حالیکه تعداد دفعات دریافت خون در طول درمان در دو گروه درمانی تفاوت معناداری با یکدیگر نداشتند (p.value=0.20). نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آن با سایر مطالعات مشابه، اریتروپویتین می تواند یک داروی مناسب در درمان آنمی ناشی از لوسمی لنفوبلاستیک حاد بوده که بدون هیچ عارضه ای در این مطالعه توسط بیماران تحمل شد. هرچند عوارض احتمالی مصرف طولانی آن نیازمند مطالعات تکمیلی بیشتر می باشد.